Ding #23 Af

23dingen. De reeks zou met evenveel recht 1000-en-1 dingen kunnen heten; of anders wel 5 dingen. Want tijdens het werken met 23 dingen kom je steeds weer andere wegen tegen. Voor je het weet zit je met iets totaal anders te stoeien. De andere kant van het verhaal is dat het veel varianten van hetzelfde thema zijn. Social networking, delen, persoonlijk profileren, produceren. De elementen waar het bij 23 dingen om gaat.

Ieder pikt zijn favorieten eruit. Privé vond ik de leukste Last.fm. Kan ik op mijn werk 'aanzetten' op basis van een eigen voorkeursartiest, afhankelijk van mijn stemming.
Zakelijk zie ik het meest in RSS-feeds op basis van actualiteiten of selecties. Netvibes is dan ook mijn favoriet. Dat zullen niet veel collega's met mij eens zijn, vermoed ik.
Bloggen is heel erg leuk, mits je tijd hebt en geïnspireerd bent. De blogwereld is incrowd. Wil je het zakelijk succesvol inzetten zul je niet alleen moeten bloggen op je eigen blogpagina, maar ook op blogpagina's van anderen moeten reageren en daarbij natuurlijk verwijzen naar je eigen pagina. Dat is bijna een dagtaak. Vraag het Edwin M. van ZBdigitaal.

De 23dingen waren een goede kennismaking met Web2.0. Het was een lange weg met een grote verscheidenheid waardoor de spanningsboog op en af liep. Ik heb meningen opgedaan, bijgesteld en overboord gekieperd. Dat hoort in een leertraject.

Peter bedankt voor de feedback. Mijn welgemeende adviezen voor de bibliotheekwereld staan in mijn blogs. Lees ze nog eens rustig na. Het amusementsgehalte is niet hoog, maar mijn reacties waren welgemeend, soms om te prikkelen en te provoceren maar altijd gericht op verbetering.

Misschien blog ik nog wel een tijdje verder.

Ding #22 Bibliotheek 2.0

Bibliotheek 2.0 / Library 2.0 en wat vind ik daar nu van. Bibliotheken zijn hard bezig om zichzelf opnieuw uit te vinden. En als ze daar niet mee bezig zijn dan verkeren ze in een soort permanente staat van verwarring, zichzelf wanhopig afvragend of ze wel bestaansrecht hebben.

Bibliotheek 2.0 wordt als een soort laatste strohalm gezien. Hét tovermiddel om de bibliotheek bij een nieuwe generatie op de kaart te zetten. Kijken we rond en beperken we ons tot Nederland dan is elke bibliotheek op zijn eigen manier bezig daar invulling aan te geven. En wat het meest verbaast, de meesten gebruiken daarbij dezelfde hulpmiddelen (Aquabrowser / MyDiscoveries).

Maar wat is de kerntaak van een bibliotheek? Volgens mij nog altijd bemiddelaar naar informatie. Daarom spreekt het stuk van Riemer mij het meest aan. En dat zal niet verwonderlijk zijn wanneer je mijn blog over Ding #21 hebt gelezen. Ik maak hierbij even dankbaar gebruik van de samenvatting van Oriënt Expres, met tussen ( ) een aantal eigen toevoegingen.

• bundel catalogi en breidt de metadata uit (en hou je aan standaards),
• zorg dat gebruikers (o.a. via RSS) op de hoogte blijven van nieuwe aanwinsten/ontwikkelingen op hun interessegebied (maar ook SMS, Google Alerts, MSN)
• voeg allerlei gegevens toe over verkoopcijfers van boeken, uitleengegevens (maar ook biografiën van auteurs, samenstellers, artiesten, verklaringen van onderwerpen etc.
• vergroot de mogelijkheden tot printen, downloaden, citeren (en zelf samenstellen van eigen informatiepakketten, en elders hergebruiken van informatie middels)
• maak gebruik van Amazon, Google, etc. (en WorldCat, LibraryThing)
• vergroot de gebruikersparticipatie: tagging, commentaren, verslagen (en waarderingen, attenderingen door gebruikers aan gebruikers)
• voeg ‘zoek&boek’ diensten toe
• werk als instellingen vooral samen bij beschrijvingen, toevoegen metadata etc. (en zorg voor uitwisselbaarheid)

Ik heb lang nagedacht over het feit of de CDR inderdaad een succes is. In de bibliotheekwereld wordt dat in ieder geval zo beoordeeld. En dat lijkt me correct. Maar welke verklaringen worden daarvoor gegeven? Voor mij is er maar één heel simpele verklaring en dat is volledigheid. De klant tast zelden of nooit mis. Wat hij wil hebben is te leveren. Een dat kan met digitale distributie alleen maar beter (zeker wanneer uitgevers hun idiote regels over digitale exemplaren opgeven).

De dragers van informatie zijn diverser geworden, de hoeveelheid informatie is enorm toegenomen, het gemak om een deel van die informatie te vinden en te halen is eenvoudiger geworden, en de hoeveelheid informatie die je mist is zeer groot. Aan de bibliotheekwereld de taak om de toegankelijkheid, terugvindbaarheid en de presentatie vorm te geven. En dat kan, door moderne hulpmiddelen in te zetten en met hulp van gebruikers en klanten. De bibliotheekwereld moet m.i. streven naar volledigheid en naar snelle efficiënte distributiekanalen en de klant moet de mogelijkheid krijgen binnen het volledige pakket zijn eigen pakketjes samen te stellen. Dat kan door gebruik te maken van 2.0 technieken.

Hou op met het versnipperen van krachten. Nederland is een piepklein land met een marginaal taalgebied. Wanneer je je ook nog eens uitsluitend richt op je lokale/regionale omgeving dan is je succes altijd een klein succes.

2.0 toepassingen zijn middelen en geen doel.

Ding #21 Aquabrowser

Eindelijk komen we in de buurt van onze core-business en eigenlijk ook in de omgeving waar het voor een bibliotheek allemaal moet gebeuren.

De laatste versie van de Aquabrowser is een stap in de goede richting met MyDiscoveries. Ik maakte er voor een deel gebuik van. Voor de archeologiecursus, maar ook New towns, watermanagement en klimaatlezingen heb ik literatuurlijsten samengesteld die zo zijn is op te roepen. Ik heb er 'tags' aan toegevoegd en de lijst is openbaar. Helaas kent My discoveries nog wat gebreken, waardoor het enthousiasme om te gebruiken afneemt. (Mijn lijst 'Archeologiecursus' laat nog steeds 20 resultaten zien, terwijl er meer dan 40 in zitten).


Maar het kan en moet beter.

Waarom niet één landelijke Aquabrowser met één landelijke catalogus met het bezit van alle OB-en? Goed en degelijk ontsloten door professionals volgens oeroude principes. Waarom? Omdat je met een gestandaardiseerde ontsluiting meer met de informatie kan doen.

Binnen de landelijke catalogus wordt de gebruiker met de Zoek en boek functionaliteit naar de dichtsbijzijnde locatie geleid waar het gezochte exemplaar is te vinden. Dat kan zijn eigen bieb zijn, maar ook drie dorpen verder. aanvragen is een fluitje van een cent en de kosten nihil.
Ik droom verder:


En dan allerlei 2.0 toepassingen integreren:

- Geluids- en filmfragmenten bij de titelbeschrijvingen (ook bij boeken: stukjes voorgelezen teksten)
- Biedt gebruikers de mogelijkheid reacties achter te laten (recensie is gelijk zo zwaar)
- Laat een oordeel geven in sterren (kan in MyDiscoveries, maar werkt het nu ook?)
- Laat bij gevonden items zien: 'anderen leenden ook:.....'
- Laat verwante tags zien in een soort woordenwolk (niet alleen de gecontroleerde trefwoorden)- - Attendeer op lezingen, tentoonstellingen, films, concerten etc. bij gevonden resultatene en gezochte onderwerpen
- Biedt gebruikers de mogelijkheid tot lenen of kopen / fysieke of digitale exemplaren
- Laat gebruiker op basis van profielen hun eigen catalogus samenstellen
- Laat gebruikers zelf de onderwerpen van hun catalogus definiëren (MyLibraryCat)
- Laat gebruikers hun eigen Aquabrowser inrichten (wat wel en wat niet op de eigen homepage, welke onderdelen wel of niet tonen etc.) (MyAquabrowser)
- Zorg dat gebruikers anderen kunnen attenderen op lijsten die ze samenstellen, boeken, artikelen, tijdschriften, dvd's, games die ze vinden e.d (delen van lijstjes, favorieten, aanbevelingen, of doe het simpel: attenderen via mail)
- Biedt je diensten volgens het ANWB-model aan: leden hebben voordelen, maar niet leden kunnen ook gebruik maken van je producten (zij betalen een andere prijs)
- En voer en passant dan ook de nationale bibliotheekpas in!

Kortom, de nationale Aquabrowser zou het kloppend hart van de bibliotheekwereld moeten zijn. Dat moet toch lukken, wanneer al dat geld in één landelijke ontwikkeling wordt gestopt, in plaat van vele lokale. En je hoeft helemaal niets zelf te bedenken. Het wordt allemaal al gedaan door de amazons van deze wereld.

En WorldCat. Ja ook een prachtig initiatief. Maar waarom is de een enthousiast en ziet de ander niets in deze vorm. Bang dat een boek naar Nieuw Zeeland gaat? Daar moet je wereldwijd uit zien te komen.

Het zal vooralsnog wel bij dromen blijven.

Ding #20 Last FM

Dit is leuk. Vooral omdat er niet alleen 'mainstream' is te vinden. Zoeken naar verwante artiesten in bepaalde genres is erg eenvoudig. Jammer dat je dan ook veel vind, waar nog geen muziek van te beluisteren is.

Alle ins and outs heb ik niet bekeken. Maar een passend muziekje draaien terwijl je werkt is op deze manier wel leuk. Zonde dat het geluid via PC-speakertjes (ook de losse) zo ongelooflijk slecht is.



En een radiostationnetje beginnen is natuurlijk heel erg leuk. Alhoewel je ook wel eens verrast wil worden door iets wat volledig anders is. In dat geval moet je maar een andere artiest intikken.
Voor de liefhebber:
http://www.last.fm/listen/artist/Amy%2BWinehouse/similarartists



En wil je echt meedoen, dan moet je ook taggen, oordelen, uitnodigen, delen etceterara. Dat kost natuurlijk weer de nodige inspanning en tijd. Dat is toch een van de knelpunten als je een echte sociale (inter)netwerker wil zijn of worden.



En LastFM voor biliotheken. Ik zou het even niet weten. Kunnen er koppelingen gemaakt worden vanuit de catalogus met de CD's in LastFM? Dan is het in ieder geval eenvoudiger om muziekfragmenten bij de catalogus aan te bieden. Dat zou perfect zijn. Bij de Belgen zie je dat verwante artiesten worden genoemd, maar ik heb nergens iets kunnen vinden waarbij je ook tracks kunt afspelen. Of zie ik iets over het hoofd?

Ding 19# Sociale netwerken

Hyves, Facebook, LinkedIn etc. ik heb overal wel rondgekeken. Het is niet echt mijn ding. Ben blijkbaar niet exhibitiobnistisch genoeg om persoonlijke informatie het net op te kwakken. Zal wel een kwestie van leeftijd zijn. Te veel opgegroeid met stevige bescherming van het persoonlijke. (en er is al ongemerkt een hoop over je te vinden).

Zijn het netwerken waar bibliotheken zich kunnen profileren? Ik betwijfel het. Op hyves zitten er een paar. Dat is leuk, maar dan moet je er ook actief van alles publiceren. Maar eigenlijk ga je als organisatie in dit soort omgevingen zitten om vervolgens mensen naar je eigen virtuele of werkelijke omgeving te lokken. En of dat lukt...?

Ding #18 Library thing

Library thing is misschien de toepassing waar ik het meeste in zie voor bibliotheken. Maar waarschijnlijk alleen vanwege het woord 'Library' in de titel.
Een beetje mee geëxperimenteerd. Maar het liefst zou ik gewoon lijsten willen aanmaken rond bepaalde onderwerpen. Het is alleen zo verdomd veel werk om het goed te doen. Natuurlijk kun je titels zoeken en als je geluk hebt vind je interessante boeken. Maar wil je goede trefwoorden toekennen, iets over de inhoud melden dan kost dat de nodige tijd.
Wat ik verder niet ontdekt heb waar en hoe je het boek kunt aanvragen bij een bibliotheek (ja Worldcat).

Idee: zorg dat er in de Aquabrowser een knop zit: "publiceer deze titel in My LibraryThing"
En zorg dat er in LabrryThing bij boeken uit Nederlandse bibliotheken een Zoek&boek knop staat. Lijkt me wel een goede optie.

Overigens, het is al een tijdje geleden dat ik een paar boeken invoerde. Toen was het nog aardig overzichtelijk. Maar wat staat er nu veel informatie. Ik zie af en toe door de bomen het bos niet meer. Zal wel aan mij liggen.

Vraag: hoe kan ik een complete lijst invoeren. Een export uit de catalogus van de bieb in CSV-formaat?

Ding #17 Website(s) naar keuze

Een dilemma. Want hier moet ik de website(s) van de Betabibliotheek noemen. Met behulp van standaard web2.0 toepassingen als Ning, Netvibes, en Blogger wordt gebouwd aan de eerste digitale etalage van BiebNederland.

Geen dure investeringen om sites te ontwikkelen, maar gebruik maken van hetgeen de web2.0-wereld te bieden heeft. Wat er nu te zien is op http://www.betabibliotheek.nl/ en http://www.betafactor.nl/ zijn de eerste stappen. Rond april is de eerste fase echt klaar.



Het aardige van dit samenwerkingproject van 4 bibliotheken (Zeeuwse Bibliotheek, Stadbibliotheek Haarlem, OB Groningen en Bibliotheek Almere) is dat via een (Ning)-community met hulp van anderen de Bètabibliotheek langzaam maar zeker vorm gaat krijgen. Enerzijds wordt er gewerkt aan de hand van een projectplan, anderzijds is de input en participatie van community-leden van invloed op het resultaat.

De Bètabibliotheek is nooit klaar. Recente ontwikkelingen, commentaren van bloggers, nieuwsfeeds e.d. zijn van invloed op het aanbod en bepaalt de voorkant (de etalage) van de website. Voor verdieping duik je de winkel in. In de zogenaamde 2e laag van de website vind je dan meer informatie en verwijzingen naar bètaonderwerpen.

Een spannende ontwikkeling en een leerzaam traject voor bibliotheken.

Goede voorbeelden van een web2.0 websites vind ik de websites van verschillende (landelijke) kranten. Bezoek ze maar eens: Volkskrant, Telegraaf, NRC, AD.
Je komt er zo'n beetje alles tegen wat je bij 23 dingen leert: nieuwsartikelen, nieuwsfeeds, afbeeldingen, filmpjes, tekstuele informatie, reactiemogelijkheden, blogs, verwijzingen en bestelmogelijkheden naar eigen (commerciële) producten, lijstjes met toptigjes (zie b.v. de rubriek 'Horen en zien' van de VK). Kortom; wat mij betreft voorbeelden van websites waar web2.0 toepassingen op een zeer vanzelfsprekende manier in zijn geïntegreerd.

Dit zouden inspirerende voorbeelden voor bibliotheken kunnen zijn. En een krant is ook vergelijkbaar met een bibliotheek. Groot, breed aanbod, veel onderwerpen en individuele klanten pikken dat deel eruit wat voor hun de moeite waard is.

Inspirerend. Volgend jaar met de WSF Flevoland website aan de slag.